Wyjaśnienie terminów

Rezystancja elektryczna w kontekście niniejszej Informacji technicznej jest "rezystancją punkt-punkt" zgodnie z normą DIN EN 61340-2-3 "Metoda badania w celu określenia rezystancji i rezystywności materiałów stałych stosowanych w celu uniknięcia ładowania elektrostatycznego" i jest opisana metrologicznie zgodnie z tą normą.
Jakość kontaktu między metalową elektrodą pomiarową a mierzoną powierzchnią ma decydujące znaczenie dla prawidłowego pomiaru. Aby zminimalizować błędy, stosuje się cylindryczne elektrody o masie 2,5 kg i przyklejoną, miękką gumę przewodzącą, aby zapewnić możliwie najintensywniejszy kontakt na całej powierzchni. Ponadto przed pomiarem należy usunąć zanieczyszczenia z mierzonej powierzchni bez pozostawiania śladów

Odległość pomiarowa elektrod, mierzona od środka elektrody, musi wynosić 250 mm.
Zgodnie z wymogami EPA normy DIN EN 61340-5-1, powłoka jest uważana za przewodzącą, jeśli jej opór elektryczny wynosi <1x109 Ω. Zgodnie z komentarzem f z tabeli 3 tej normy, zaleca się również, aby nie spadać poniżej wartości <1x104 Ω. Wartości niższe niż 104 Ω są definiowane jako przewodzące, podczas gdy odporności powierzchni większe niż 1011 Ω są definiowane jako izolujące elektrycznie. Ponieważ na przewodność między dwoma punktami na powierzchni znaczący wpływ ma beschichtetes Substrat, na powleczonym aluminium mogą wystąpić nieodpowiednie wyniki, dlatego nie zaleca się powlekania aluminium do aplikacji ESD.

Instrukcje przetwarzania

Dostosowanie przewodności może prowadzić do nieznacznego pogorszenia koloru. Aby osiągnąć optymalne wartości pod względem oporu elektrycznego, konieczne jest utrzymanie grubości powłoki na poziomie 60-80 μm. Ze względu na wpływ powierzchni, tylko pomiary porównawcze mogą być przeprowadzane z teksturowanymi powłokami proszkowymi. Niezbędna grubość powłoki wynosi w tym przypadku 80 - 100 μm.