Ten typ farb proszkowych pozwala uzyskać powierzchnie o względnie grubej, niechropowatej, wyraźnej strukturze.

Wielkość i rodzaj struktury jest w dużym stopniu zależna od grubości nałożonej powłoki (mała grubość powłoki daje drobniejsze struktury, duża grubość powłoki daje grubsze struktury). W celu uzyskania równomiernej struktury zalecana jest średnia grubość powłoki na poziomie 80 – 100 μm. W przypadku kolorów jasnych, czerwonych, żółtych i pomarańczowych, zdolność całkowitego krycia przy powyższych grubościach powłoki nie może być zagwarantowana. W celu skutecznego pokrycia podłoża, zalecane jest przygotowanie powierzchni w odpowiednim kolorze (2 procesy). Drobne struktury nie mają tej wady.

W zależności od pojemności cieplnej przeznaczonych do powlekania detali i regulacji temperatury w piecu lakierniczym, osiągane są różniące się od siebie i nierównomierne struktury. Wynika to z lepkości materiału podczas żelowania i czasu reakcji.

Szczególną wagę należy przywiązać do matowych strukturalnych farb proszkowych:
Ten typ farb proszkowych zawiera matujące komponenty utwardzające, które w pełni osiągają swoją skuteczność tylko wtedy, gdy zostaną utwardzone zgodnie z wytycznymi. Za krótki czas utwardzania lub utwardzanie w zbyt niskiej temperaturze, skutkuje powstawaniem powłok o zbyt wysokim połysku i niedostatecznych właściwościach mechanicznych. Za długie utwardzanie lub utwardzanie w zbyt wysokiej temperaturze, może prowadzić do zmian w kolorze, żółknięcia i powstawania bardziej matowych powłok.

Szczególną wagę należy poświęcić dokładnemu wyczyszczeniu całej instalacji lakierniczej: 
pistoletów, węży, kabiny lakierniczej itd. przed napełnieniem farbą proszkową o grubej strukturze lub w przypadku zmiany na inny typ farby proszkowej:

• W przypadku zmiany z farby proszkowej o gładkiej powierzchni na farbę proszkową o grubej strukturze – w celu uniknięcia zanieczyszczenia struktury. Zanieczyszczenie farby proszkowej o grubej strukturze, farbą proszkową o gładkiej powierzchni w innym kolorze jest bardzo wyraźnie widoczne, ponieważ ze względu na różne napięcia powierzchniowe tych dwóch rodzajów produktów w fazie stapiania się, zanieczyszczone cząsteczki farby proszkowej o gładkiej powierzchni, ekspandują na strukturalnym podłożu, tzn. powiększają się o współczynnik 5–10 pierwotnej wielkości (efekt oleju na wodzie).
• W przypadku zmiany z farby proszkowej o grubej strukturze na farbę proszkową o gładkiej powierzchni – w celu uniknięcia wad powierzchni takich jak kratery, igiełkowanie lub słaba rozlewność. Farby proszkowe o grubej strukturze zawierają strukturalne środki pomocnicze, które już w małych ilościach mogą prowadzić do powstania powyższych wad.
• W przypadku systemu kabinowego wyposażonego w filtry tekstylne / kasetowe, należy je wymienić i stosować tylko do „strukturalnych farb proszkowych lub farb proszkowych z efektem młotkowym”.

W przypadku nakładania strukturalnych farb proszkowych konieczne jest bardzo staranne oczyszczenie metalowego podłoża: pozostałości oleju, tłuszczu, grafitu lub materiałów pomocniczych do spawania, powodują powstawanie wad, które ujawniają się w postaci różnic w napięciu powierzchniowym – widocznych jako duże ciemne plamy na powierzchni powłoki – lub uniemożliwiają powstanie struktury.

Ponieważ osiągnięcie odpowiedniej struktury jest uzależnione od grubości powłoki, zalecamy wykorzystywanie wzorców wartości granicznej, które każdy lakiernik powinien przygotować sam.

Dodatkowe dane techniczne są zawarte w informacjach technicznych odpowiednich produktów.